Barwinki to gatunek papużek – są to długowieczne ptaki. Żyją około 25 lat, a niektóre dożywają nawet i 40 lat. Jeśli chcesz przygarnąć do domu ptaka, weź pod uwagę średni czas życia takiego zwierzaka. Barwinki to urocze papugi – pokocha je dosłownie każdy miłośnik ptaków. Czasami w mowie potocznej można spotkać się także z określeniem Pioniki (od ich łacińskiej nazwy Pionites).
Barwinki i ich odmiany
Papużki z gatunku barwinek są papużkami niewielkich rozmiarów. Osiągają zazwyczaj nie więcej niż 23 cm długości, a ich waga nie przekracza 175 gram. Samce w zasadzie nie różnią się wyglądem od samic, więc – gdy jest to konieczne – aby je odróżnić wykonuje się u weterynarza badania genetyczne. Barwinki występują w dwóch gatunkach kolorystycznych, które nieznacznie się od siebie różnią. Są to:
- barwinka białobrzucha – barwinki białobrzuche zwane białobrzuszkami złotogłowymi mają bardzo charakterystyczne upierzenie. Brzuszki są białe, natomiast ogon, tył nóg i głowa są żółte lub jasnopomarańczowe, złotawe. Skrzydła są zielone.
- barwinka czarnogłowa – znane również pod nazwą białobrzuszki czarnogłowe. Są to papużki, które w odróżnieniu od barwinek białobrzuchych, mają czarne główki, a w zasadzie czubki głów. Kolor czarny może pojawiać się również gdzieniegdzie na opierzeniu.
Choć barwinki są niepozornymi i z pewnością bardzo interesującymi ptakami, to należy wziąć pod uwagę, że nie są to ptaki dla małych dzieci. Są bowiem bardzo temperamentnymi zwierzętami. Właściciele barwinek za ich temperament albo je pokochają albo… znienawidzą. Na szczęście są dosyć podatne na współpracę. Te bardzo inteligentne ptaki żyją w zgodzie z domownikami, co nie oznacza, że nie podnoszą im czasem ciśnienia.
Barwinki nie lubią się z innymi gatunkami ptaków – mogą być wobec nich agresywne. Jako ptaki domowe najlepiej trzymać je bez dostępu do innych ptaków. Jeżeli w domu hodowane są inne gatunki papug czy inna ptasia rodzina, konieczna będzie osobna klatka dla barwinek. Barwinki są ptakami towarzyskimi, lecz akceptują prawie wyłącznie inne barwinki – warto wziąć zatem od razu dwie papugi.
Jaka klatka dla barwinek?
Te ptaki są bardzo aktywne. Choć nie są duże, codziennie w locie przemierzają dziesiątki kilometrów. Potrzebują dużej klatki, aby mogły pożytkować swój nadmiar energii, z którego słyną. W klatce warto zamocować bezpieczne i certyfikowane akcesoria dla ptaków – różnego rodzaju sznury, huśtawki i domki, których zadaniem będzie intelektualna stymulacja ptaków. Barwinki wymagają wymiany zabawek co pewien czas, gdyż bardzo szybko się nudzą, a gdy są znudzone, denerwują się i włącza im się tryb destrukcyjny.
Papuga barwinka – czym karmić?
Barwinki są wybredne jeśli chodzi o wyżywienie – nie zjedzą byle czego. Poza granulatem przygotowanym specjalnie dla papug, koniecznie należy zapewniać im dostęp do świeżych warzyw i owoców. Warto podawać im: marchewkę, groszek w strączkach, brokuły, szpinak, jarmuż, cykorię, jabłka, paprykę czerwoną, banany, pomarańcze, granaty, jagody, kiwi, gruszki, mango czy papaję. Można, a wręcz należy kierować się sezonowością warzyw i owoców, by mieć pewność, że zwierzęta otrzymują świeżą żywność.
W razie dużego zapotrzebowania na białko papugom można podawać również specjalne larwy, pokrojony w kosteczkę lub starty ser żółty bądź elementy kurczaka. Należy wziąć pod uwagę fakt, że ptaki marnotrawią jedzenie rozrzucając je po klatce, więc trzeba albo podawać go mało, a często, albo na tyle dużo, by wystarczyło do jedzenia i zabawy.
Ile kosztują barwinki?
Ceny osobników z tego gatunku są raczej wysokie. Kupując barwinkę należy liczyć się z kosztem od 2 do 3 tysięcy złotych. Do tego należy doliczyć również koszty klatki, woliery, akcesoriów, żywienia i opieki weterynaryjnej.
Barwinki – jak dbać o ich zdrowie
Barwinki – jak wszystkie zwierzęta – mogą cierpieć na różne dolegliwości zdrowotne. Od zwykłego przeziębienia, przez problemy pokarmowe, po różnego rodzaju choroby skóry i infekcje wirusowe. Dlatego tak ważne jest przed zakupem papugi poznanie najważniejszych schorzeń, jakie mogą dopaść ptaka domowego. Wszystko po to, by móc w porę zareagować na sygnały świadczące o tym, że papudze coś dolega. Jeszcze przed samym zakupem papugi należy znaleźć dobrego weterynarza w okolicy. Ale uwaga – nie każdy lekarz weterynarii zna się na ptakach egzotycznych. Warto więc dopytać, czy w razie potrzeby nasza papuga otrzyma odpowiednią pomoc w danym gabinecie.
Natomiast jeśli już jesteśmy posiadaczami ptaka i coś nas zaniepokoi w jego zachowaniu, to do odwiedzin kliniki warto się odpowiednio się przygotować. Przed wizytą u weterynarza dobrze jest nagrać niepokojące nas zachowanie papugi, bowiem może się zdarzyć, że w gabinecie ptak nie pokaże nic niepokojącego. Sprawdźmy również dokładnie jakość podawanego pokarmu, ponieważ zdarza się czasem, że kupowane ziarna czy owoce mogą być zanieczyszczone lub spleśniałe. Z kolei aby sprawdzić, czy barwinki nie cierpią na chorobę układu pokarmowego, warto spód klatki wyłożyć białym papierem. Wtedy dokładnie zobaczymy, jaki kolor i konsystencję mają ptasie odchody. Te wszystkie dane z pewnością przydadzą się lekarzowi weterynarii i mogą znacząco skrócić czas stawiania diagnozy.
Choroby barwinek
Najczęstsze objawy mówiące o tym, że barwinka źle się czuje to: brak apetytu, osowiałość, apatia, nagła zmiana zachowania, osłabienie i utrata wagi. Barwinki – tak jak pozostałe papugi – są podatne na choroby skóry. Jeśli więc zauważymy, że pierze ptaka pogorszyło się, jest blade lub zmierzwione, to znak, że zaczyna się dziać coś niedobrego. Przy dolegliwościach skórnych pióra zaczynają wypadać oraz pojawiają się przerzedzenia w upierzeniu. Papuga może przestać dbać o swoje pióra lub odwrotnie – nadmiernie je wydziobywać i skubać. Gdy dodamy do tego uporczywe drapanie się, może to być znak inwazji pasożytów, np. świerzbu bądź ptaszyńca.
Ptasia grypa u papug
Najbardziej znaną na całym świecie chorobą dotykającą ptactwo jest bez wątpienia ptasia grypa. Za chorobę tę odpowiedzialnych może być aż 25 podtypów wirusa, z czego najgroźniejszy dla ptaków i dla ludzi jest wirus H5N1. Właśnie ten wirus odpowiada za epidemie ptasiej grypy i należy zdawać sobie sprawę, że jest on niebezpieczny również dla ludzi. Ptasia grypa jest bowiem zoonozą, czyli może przenosić się z chorego zwierzęcia na człowieka. Najczęściej wirus ptasiej grypy dopada fermy drobiu i tam dziesiątkuje ptactwo. Charakterystyczne objawy ptasiej grypy to: zwiększona śmiertelność ptaków, spadek apetytu i obniżone pobieranie wody, biegunka, sinica, wybroczyny, duszności, spadek nieśności oraz niepokojące objawy neurologiczne, takie jak drgawki, niezborność ruchów, skręt szyi, paraliż nóg i skrzydeł.
Wirus H5N1 atakuje zazwyczaj duże skupiska ptaków, rodzi się jednak pytanie czy domowa papuga może mieć ptasią grypę? Czy barwinki są zagrożone tym wirusem? Każdy ptak może zarazić się ptasią grypą, ale ryzyko jej wystąpienia u ptaków żyjących w domu jest niewielkie. Z pewnością ryzyko ptasiej grypy u barwinków wzrasta, kiedy klatkę dla papugi wystawimy na balkonie czy wolierze na świeżym powietrzu. Również jeśli nie mamy gwarancji co do pochodzenia naszej barwinki, musimy zachować czujność. Jeśli bowiem papuga została nielegalnie wyłapana na wolności, może być nosicielem wirusa H5N1. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że wirusa ptasiej grypy możemy sami nanieść do domu – zwłaszcza jeśli odwiedziliśmy w ostatnim czasie fermę drobiu, papugarnię czy wystawę gołębi.
Groźna dla ludzi ornitoza
Chorobą, która często dotyka ptaki i potem atakuje ludzi, jest ornitoza. Występuje też pod nazwą papuzica lub choroba ptasia. Często mówi się, że ornitoza jest chorobą hodowców gołębi, bowiem to właśnie od nich ludzie najczęściej się zarażają. Papuzicę wywołuje bakteria Chlamydia psittaci, a do zakażenia dochodzi drogą kropelkową, przez wdychanie kurzu z cząsteczkami wysuszonego kału, poprzez bezpośredni kontakt z ptakiem, a czasem w wyniku dziobnięcia. Bakterię papuzicy możemy też nieświadomie nanieść do domu i zarazić swoje barwinki. Do najczęstszych objawów zakażenia Chlamydią psittaci należą: chudnięcie, utrata apetytu, biegunka, odbarwienie kału, senność, a czasem także wydzielina z oczu lub nosa. Warto pamiętać, że w wielu przypadkach papuzica nie daje żadnych objawów nawet przez kilka miesięcy, a ptak może zarażać swoich współtowarzyszy i opiekunów.
Wścieklizna papug
Wiele osób zastanawia się, czy ptaki mogą zachorować na wściekliznę. Nic dziwnego, że ludzie poszukują takiej informacji, wścieklizna bowiem to śmiertelnie niebezpieczna choroba zwierząt i ludzi. Mamy jednak dobrą wiadomość – ptaki nie chorują na wściekliznę, ponieważ wirus wścieklizny atakuje tylko ssaki. Barwinki i inne papugi są więc bezpieczne.